samadsalehi

تأثیر آموزش بر روی مورفولوژی ماهیچه ها
طرح ریزی

بیشتر شما تصمیم گرفته اید ، در مقطعی از زندگی خود ، برای دستیابی به هدفی که تعیین کرده اید ، یک برنامه ورزش را دنبال کنید. اما چند نفر از شما تغییرات مورفولوژیکی را که هر نوع تمرین به سیستم عضلانی شما می بخشد ، می دانید؟ و آیا هدفی که تعیین کرده اید (به عنوان مثال ، افزایش توده عضلانی) با نوع تمرینی که انتخاب کرده اید ، دست به دست می شود؟

ماهیچه های اسکلتی انسان از انواع مختلفی از فیبرهای عضلانی تشکیل شده است.

چه نوع الیاف ماهیچه ای وجود دارد؟
بر اساس خصوصیات بیوشیمیایی و هیستوشیمیایی آنها ، فیبرهای عضلانی اسکلتی انسان به سه نوع اصلی تقسیم می شوند: I ، IIA ، IIX. این سلول ها توانایی چشمگیری در تغییر مورفولوژی و معماری خود برای سازگاری با محرک های محیطی مانند ورزش دارند.

الیاف ماهیچه ای نوع I
فیبرهای عضلانی نوع I از نظر ظاهری مایل به قرمز (به دلیل افزایش میزان میوگلوبین) ، تراکم میتوکندری بالا ، اکسیداتیو بالا و ظرفیت گلیکولیتیک پایین ، محتوای تری گلیسیرید بالا و تراکم مویرگی بالا وجود دارد.

فیبرهای عضلانی نوع IIA
فیبرهای عضلانی IIA دارای چگالی میتوکندری بالا ، ظرفیت اکسیداتیو و گلیکولیتیک بالا ، فروشگاه های گلیکوژن قابل توجه و تراکم مویرگی متوسط ​​تا زیاد است.

الیاف موسیقی نوع IIX
فیبرهای عضلانی IIX دارای چگالی میتوکندری کم ، ظرفیت گلیکولیتیک اکسیداتیو اما بالا و تراکم مویرگی کم است.

خواص هر نوع فیبر عضلانی چیست؟
همچنین مطالعه شده است که حداکثر سرعت انقباض در مقایسه با الیاف نوع II از فیبرهای عضلانی نوع I به طور قابل توجهی پایین است.همچنین به نظر می رسد که الیاف نوع I از نظر قدرت و قدرت به میزان قابل توجهی کمتری تولید می کنند ، اما مقاومت بیشتری در برابر خستگی نسبت به الیاف نوع II: در مورد الیاف سریع انقباض ، مشاهده شده است که الیاف از نوع IIX در مقایسه با الیافی از نوع IIA سرعت بالاتری و سرعت تولید انقباض دارند.

درصد فیبرهای عضلانی در انسان چگونه تشکیل می شود؟
در بین انسانها ، درصد زیادی از توزیع درصد فیبرهای عضلانی در ماهیچه های اصلی تغییر زیادی دارد. این به معنای عملی به این معنی است که هر فرد و هر عضله از درصد متفاوتی از فیبرهای عضلانی نوع I و II تشکیل شده است. ورزشکاران مقاومت دارای درصد بالاتری از فیبرهای عضلانی نوع I هستند ، در حالی که دوندگان از راه دور و ورزشکاران قدرت به طور کلی درصد بالاتری از فیبرهای عضلانی دارند. II ، در استخوان ران گسترده ای یا در معده. بیشترین درصد الیاف نوع II در ورزشکاران جاده 100 متری به آنها امکان می دهد در مقایسه با ورزشکاران استقامتی که درصد بیشتری از الیاف نوع I دارند ، قدرت عضلات بیشتری را تولید کنند.

تفاوت در توزیع فیبر عضلانی در بین ورزشکاران منجر به ایجاد سؤال معقول در مورد دستیابی به ساختار عضلانی یا تعیین ژنتیکی شده است. اگرچه به این سؤال پاسخ واضحی داده نشده است ، اما به نظر می رسد که درصد توزیع فیبرهای عضلانی با سرعت کند و سریع تحریک تا حد زیادی توسط عوامل ارثی مشخص می شود. با این حال به نظر نمی رسد که مورد مشابهی با الیاف IIA و IIX باشد که از طریق ورزش و بی تحرکی می توانند نسبتاً به راحتی از یک نوع به نوع دیگر تبدیل شوند.

چگونه نوع آموزش تغییر مورفولوژی الیاف را تغییر می دهد؟
1. توزیع الیاف
تحقیقات نشان داده است که آموزش مقاومت به شدت بالا می تواند توزیع الیاف نوع IIX را کاهش دهد و در عین حال الیاف نوع IIIA را افزایش دهد ، در حالی که درصد فیبرهای نوع I بدون تغییر باقی می ماند.

در مقابل ، به نظر نمی رسد تمرین هوازی و تمرینات قدرتی باعث ایجاد تغییرات چشمگیر در توزیع فیبر ماهیچه ای شوند.

2. سطح عرضی فیبرهای عضلانی
همچنین شناخته شده است که تمرینات با شدت زیاد باعث افزایش سطح عرضی فیبرهای عضلانی می شود.

در مقابل ، تمرین قدرتی اگرچه باعث افزایش قابل توجه در تولید قدرت و عملکرد ورزشی می شود ، اما باعث ایجاد تغییرات اساسی در سطح عرضی فیبرهای عضلانی نمی شود.

همچنین مشاهده شده است که ورزش هوازی ، اگرچه باعث افزایش تنفس قلبی (VO2 max) و استقامت عضلات می شود ، اما باعث افزایش قابل توجهی در سطح عرضی فیبرهای عضلانی نمی شود.

3. معماری فیبر
سرانجام ، معماری فیبرهای عضلانی (ضخامت ، زاویه اتصال بسته های عضلانی به اپی و طول بسته های عضلانی) ممکن است قدرت و تمرین قدرت را تغییر دهد.

در نتیجه
مشاهده می شود که بسته به نوع تمرینی که انجام می دهید ، تنظیمات مناسبی در بدن خود دارید. نظر نویسنده این است که انواع آموزش (ایروبیک ، قدرت ، اضافه کاری و قدرت) را در طول سال با ساختار و نظم مناسب انجام دهد.